Wat reuk betreft bij grijzeroodstaarten, kan niet zeggen dat ze een bepaalde geur afscheiden die echt opvalt.
Amazone's is een ander geval, lijkt een beetje op een lichte muskus geur, vooral na het wassen.
Grote arasoorten, jaaaa dat is te ruiken echt een donkere neigend naar zwaar muskus, maar vind het heelijk om te ruiken, en vind het zeker niet stinken.
Maar je ruikt het niet altijd, soms als ze bij je zitten ruik je totaal niets en even nadien komt die geur opzetten, en pas gewassen ruik je het ook heel goed.
Geluid.
Nu ik zo rustig op het toetsenbord bezig ben hoor ik de grijze buiten, lijkt net donker Africa.
Geluiden van allerlei aard hoor je door elkaar heen, maar niet hard of heel luid, zullen wel verhalen uit het verleden zijn die ze elkaar vertellen.
Hoge fluit tonen afgewisseld door lage tonen en tussendoor lijkt het of er andere dieren in de kooien zitten, met volle maan gaan ze dikwijls door tot het ochtendgloren, bijzondere talenten zitten er wel tussen, want we hebben geen Rose kakatoe's meer, en toch horen we ze af en toe er tussendoor.
Amazone's geven vroeg in de avond hun serenade voor een klein uurtje, ja dat hoor je wel goed soms te goed, gelukkig dat de buren wat verder van ons af wonen.
Ara's eigenlijk hetzelfde als de Amazone's maar dan toch wel wat luider, kwartiertje tot een half uurtje even lekker de longen testen, en wat ruzie maken met de amazone's en grijze.
Maar alles eenmaal bezig door elkaar is een ware kakafonie van geluid en dan word het tijd om stilte te vragen, wat soms gedaan word maar niet altijd.
Maar vraagt Olaf om stilte ( de oudste blauwgele ara ) dan word het ook stil, maar vraag niet hoe dat klinkt, denk tot in Vlissingen hoorbaar, en dan te weten dat we in het zuidelijkste puntje van zeeuws vlaanderen wonen,
Peter