Vandaag dik 4uur op de trein gezeten, om met glunderende oogjes een koppel eigen kweek tijgervinken aan een goede prijs op te halen.
Tot ik naar het bewuste koppel keek, en het waren vuurvinkjes
teleurstelling alom
de volledige staart van de man ontbrak, dus een mooi zicht was het niet, ondanks dat het kwieke en gezonde vogeltjes waren.
Maar het was niet wat ik zocht, zag wel dat er een lading spitsstaartamadines was en heb dan daarvan een koppel meegenomen, dan was de reis toch niet voor niets.
Dit is de tweede maal dat ik eigenlijk met een raar gevoel van een kweker kom, maar ik geef de moet niet op.
Zijn er nog met gelijkaardige ervaringen en die met lege handen of een slecht gevoel thuiskomen?
PS geen slecht gevoel deze keer, want de spitsstaarten zijn top!!